ایده اولیه تجربیات نمایشی، در ابتدا، هنگام مطالعه کتابِ «اقتصاد تجربه: کار یک نمایش است و هر کسب و کار یک صحنه است؛» در ذهن من روشن شد.
در یک مقاله قدیمی تر راجع به اقتصاد تجربه، نویسندگان مطالب زیر را راجع به تجربیات نمایشی بیان کرده بودند:
«شرکت ها باید یاد بگیرند چگونه تجربیات را طراحی کنند، بفروشند و یا در اختیار مشتری قرار دهند، طوری که مشتریان آزادانه وادار به پرداخت هزینه شوند. یک تجربه زمانی به وقوع می پیوندد که شرکت از خدمات به عنوان صحنه، و از کالاها به عنوان وسایل استفاده می کند؛ تا به این وسیله افراد مختلف را به شیوهای که موجب خلق رویدادی به یاد ماندنی شود، به تعامل وادار کند. هرچند تجربیات همیشه در بطن مشاغل سرگرم کننده و تفریحاتی قرار داشته اند، با این همه هر شرکت، هنگامی که مشتریان را به شیوهای به یادماندنی و شخصی به تعامل وا میدارد، تجربه‌ای را به نمایش می گذارد.»
یک تجربه دیجیتالی نمایشی، از فضای دیجیتال به عنوان صحنه استفاده می کند. اما چیزهای دیگر مثل گذشته باقی می ماند. مثل هوم دیپات (HomeDepot). برای شروع، بهتر است هوم دیپات را مورد بررسی قرار دهیم
کارگاه یک-خرس-بساز: کارگاه های یک-خرس-بساز، همیشه پر از کودکانی می شود که خرس می سازند. همچنین این کارگاه ها، شامل حیوانات، پوشاک، و یا ابزارآلات دیگری نیز می‌شود که می توانید برای حیوانات و یا دستگاه های عروسک سازی خریداری کنید. وبسایتِ یک-خرس-بساز، این جریان را از فضای فیزیکی به فضای دیجیتالی منتقل میکند. به محض بازدید از این وبسایت، بلافاصله همان محصولاتی را که در فروشگاه‌های واقعی می بینید، مشاهده خواهید کرد: خرس ها و لباس های بیشتر برای خرید. اما در این بین، فعالیت های دیجیتالی را نیز کشف می کنید، فعالیت هایی مثل بازی های آنلاین.
برای آشنایی بیشتر با نحوه به روی صحنه آوردن و زمینه سازی برای تجربیات دیجیتالی،کتاب مدیریت تجربه مشتری آنلاین را مطالعه بفرمایید.
