برندسازی داخلی مفهوم جدیدی است که به بررسی تأثیر کارکنان در ایجاد تصویری بهتر از برند در ذهن مشتریان می‌پردازد و اولین بار در مباحث بازاریابی داخلی مطرح شد (لیو و همکاران، 2017: 1).
بازاریابی داخلی یعنی وظیفه استخدام، آموزش و انگیزه دادن به کارکنان توانمندی که می‌خواهند به مشتریان خدمت کنند. به این منظور مدیران منابع انسانی و مدیران بازاریابی از طریق تمرکز بر آموزش مهارت‌های ارتباط با مشتری به کارکنان، طراحی مشاغل براساس خصوصیات ویژه و انگیزشی و گزینش کارکنان با توجه به نگرش‌های ضروری، رضایت شغلی کارکنان و تعهد کاری آن‌ها اقدام می‌نمایند. برندسازی داخلی به فعالیت‌ها و فرآیندهایی اشاره دارد که کارمندان را مطلع و تحریک می‌کند (کاتلر و کلر، 2011: 23). یک برند خدماتی قدرتمند در حقیقت تعهد مبنی بر جلب رضایت در آینده بوده و ترکیبی از چیزی است که سازمان به وسیله ارتباطات کنترل شده در ذهن مشتریان ایجاد می‌کند، چیزی که دیگران در رابطه با سازمان می‌گویند و چیزی که سازمان طی ارائه خدمت به مشتریان تحویل می‌دهد (بری 2011: 128).
فرآیند برندسازی داخلی شامل عوامل ارتباطات داخلی، آموزش، رهبری، برنامه‌های پاداش و جذب نیرو و عوامل حمایتی است اما، تنها به این عوامل نیز محدود نیست. مک لاورتی و همکارانش در سال 2008 براساس مصاحبه‌ها و مطالعات خود در انجمن بازاریابی کانادا، یکی از جامع ترین تعاریف مفهوم برندسازی داخلی را ارائه نمودند: «برندسازی داخلی، مجموعه‌ای از فرآیندهای راهبردی است که کارکنان را هماهنگ کرده و به آن‌ها اختیار می‌دهد تا برای مشتری تجربه درستی را به صورتی پایدار حاصل کنند.
ابعاد برند سازی داخلی
گریس(2008) سه مکانیزم ارائه داد که با استفاده از آن‌ها کارکنان می‌توانند دانش ضروری برای دستیابی و تحقق تعهد برند را کسب کنند: ارتباط رو در رو با مشتری، آموزش و اطلاعات مربوط به بازارو محیط کار. اغلب پژوهش‌ها فعالیت‌های برند سازی داخلی را به چهار فعالیت عمده طبقه بندی کرده اند: آموزش، هدایت و جهت دهی، جلسات توجیهی و نشست‌های گروهی (پانجایسری و ویلسون، 2007: 57).
برای آشنایی بیشتر با برندسازی داخلی و ابعتد آن،کتاب دانشنامه برند را مطالعه بفرماییید.
