آکر اولین کسی بود که میراث برند را به عنوان یکی از اجزا ارزش برند در سال 1996 شناسایی کرد.
اما این مفهوم اخیرا توسعه یافته است و در حال حاضر یک دسته مفهومی متمایز را تشکیل می‌دهد (هودسون، 2013). میراث برند گزاره ارزشی است که در گذشته برند وجود دارد به عبارتی ارزش خاصی که یک برند برای مشتریان و سایر ذینفعان ایجاد می‌کند و تقلید آن برای رقبا دشوار است و در نهایت منجر به ارزش سهام برند می‌شود (کلر و ریچی، 2006). میراث برند ممکن است مربوط به برند محصول، خدمات، مکان، کشور، شرکت‌های بزرگ و یا ترکیبی از آنها باشد (هاکالا و همکاران، 2011).
فرهنگ لغت کمبریج میراث، را به عنوان "ویژگی‌های متعلق به یک جامعه خاص مانند سنت ها، زبان‌ها یا ساختارهایی که مربوط به گذشته می‌باشند اما هنوز هم اهمیت دارند" تعریف می‌کند. میراث برند یکی از ابعاد هویت برند است که اطلاعاتی در مورد زمان ایجاد، نحوه عملکرد و ارزش‌های هسته‌ای برند را با استفاده از نمادها و باورهایی تاریخی یادآوری می‌کند که موجب اعتماد و اعتبار برند می‌شود. در واقع در یک بازار بسیار رقابتی، انتخاب برند با میراث بسار محتمل تر از انتخاب سایر برندهای بدون سابقه می‌باشد زیرا سابقه و شناخت موجب افزایش اعتماد و اطمینان می‌شود. به بیان دیگر میراث برند شامل تصوراتی است که در طول یک دوره تاریخی توسط تجارب مرتبط با برند شکل گرفته است (آکر 1991).
در واقع میراث برند بخشی از گذشته، حال و آینده هویت برند است که دارای 5 بعد می‌باشد: طول عمر، سابقه، ارزش‌های اساسی، استفاده از نمادها و اهمیت تاریخ در هویت برند که در ادامه توضیح مختصری در مورد هریک آورده شده است (یورد و همکاران، 2007):
برای آشنایی بیشتر با میراث برند و ابعاد آن، کتاب دانشنامه برند را مطالعه بفرمایید.
